မိမိစိတ်တွင်ဖြစ်သော သိနေသည်ဆိုသောသဘောကိုသေခြာစွာထပ်မံ၍ရှင်းပြပါမည်။ ဥပမာကြားသိစိတ်ဖြစ်လာသည်ဆိုပါစို့။ထိုကြားသိစိတ်ကိုသိလိုက်ပါသည်။ထိုကြားသိစိတ်ကိုစူးစိုက်၍ကြည့်လိုက်လျှင်ပင် မရှိတော့ကြောင်းသိပါသည်။ထို့ကြောင့်ထိုကြားသိစိတ်ကို သိလိုက်သည်နှင့်စူးစိုက်၍မကြည့်တော့ပဲ သိသဘောလေးမှာတင်သိနေသည့်သဘောကိုဆိုလိုပါသည်။ဝေဖန်ရှင်းပြပေးပါ။

ဤမေးခွန်းသည် နက်နဲသော ဗုဒ္ဓဒဿနပညာရပ်နှင့် သက်ဆိုင်ပါသည်။ ကြားသိစိတ်ကို သိလိုက်သည့် အခြေအနေသည် သတိပဋ္ဌာန်တရားတော်၏ အနှစ်သာရဖြစ်ပါသည်။ ကြားသိစိတ်ကို သိလိုက်သည်နှင့် ထိုစိတ်သည် ချုပ်ပျက်သွားပြီး မရှိတော့ပါ။ သို့သော် ထိုသိသော သဘောလေးသည် ဆက်လက်တည်ရှိနေပါသည်။ ဤသည်မှာ စိတ်၏ သဘာဝဖြစ်ပါသည်။ ဗုဒ္ဓဒဿနအရ ဤသို့သော သိနေသည့် သဘောလေးကို ဆက်လက်သိနေခြင်းသည် သတိပဋ္ဌာန် ဘာဝနာ၏ အဓိကကျသော အစိတ်အပိုင်းဖြစ်ပါသည်။ ဤနည်းဖြင့် စိတ်၏ ဖြစ်ပျက်မှုကို သိမြင်နိုင်ပြီး၊ အနိစ္စ၊ ဒုက္ခ၊ အနတ္တ သဘာဝကို ပိုမိုနားလည်လာနိုင်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် သင်ဖော်ပြသောနည်းသည် သတိပဋ္ဌာန်တရားတော်နှင့် ကိုက်ညီပြီး၊ ဝိပဿနာဉာဏ် တိုးတက်ရန် အထောက်အကူပြုနိုင်မည်ဖြစ်ပါသည်။