ကောင်းတာလုပ်ရင် လူကောင်းဟုဆိုပြီး ဆိုးတာလုပ်လျှင် လူဆိုးဟုဆိုကြပါသည်။ ကောင်းတာလည်း မလုပ်၊ ဆိုးတာလည်း မလုပ်သောသူကို မည်သို့ခေါ်ပါသလဲ။

ကောင်းတာလည်းမလုပ်၊ ဆိုးတာလည်းမလုပ်သူကို ဗုဒ္ဓဘာသာအမြင်အရ "မဇ္ဈိမပဋိပဒါ" လို့ခေါ်နိုင်ပါတယ်။ ဒါကအလယ်အလတ်လမ်းစဉ်ကိုဆိုလိုပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီအခြေအနေမှာ အကောင်းမလုပ်၊ အဆိုးမလုပ်တာဟာ တကယ့်မဇ္ဈိမပဋိပဒါမဟုတ်ပါဘူး။ ဗုဒ္ဓဟာ ကုသိုလ်ကောင်းမှုတွေကိုပြုလုပ်ဖို့၊ အကုသိုလ်ဆိုးမှုတွေကိုရှောင်ကြဉ်ဖို့ သွန်သင်ခဲ့ပါတယ်။ ဘာမှမလုပ်ဘဲနေတာဟာ ဘဝရဲ့ရည်ရွယ်ချက်မဟုတ်ပါဘူး။ ကောင်းတာမလုပ်၊ ဆိုးတာမလုပ်သူကို "ပုထုဇဉ်" လို့လည်းခေါ်နိုင်ပါတယ်။ ဒါဟာသာမန်လူသားတစ်ယောက်ရဲ့အခြေအနေကိုဆိုလိုပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဗုဒ္ဓဘာသာမှာ ပုထုဇဉ်အဆင့်ကနေ တိုးတက်ဖို့၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုဖွံ့ဖြိုးအောင်လုပ်ဖို့ တိုက်တွန်းထားပါတယ်။ ဒါ့ကြောင့် ကောင်းတာကိုတတ်နိုင်သလောက်လုပ်ဖို့၊ ဆိုးတာကိုတတ်နိုင်သလောက်ရှောင်ကြဉ်ဖို့ အကြံပြုချင်ပါတယ်။ ဒါမှသာ ကိုယ့်ဘဝကိုယ်နဲ့ လူ့အဖွဲ့အစည်းအတွက် အကျိုးရှိမှာဖြစ်ပါတယ်။