အကြောင်းတိုက်ဆိုင်၍အတိတ်ကသို့မဟုတ် အနာဂါတ်သို့အတွေးများဝင်လာသည်။ထိုအချိန်တွင် အတွေးအာရုဏ်သက်သက်မျှဖြစ်သည်။ဥပဒါဏ်ခန္တာငါးပါးဖြစ်မှုဟုသိ၍သတိနှင့်ဆင်ခြင်ပါသည်။ ထို့သို့လုပ်နေခြင်းသည် သမထလား ဝိပဿနာလား။

ဤသည်မှာ ဝိပဿနာဘာဝနာနှင့် ပို၍ဆက်စပ်နေပါသည်။ အကြောင်းမှာ - ၁။ သင်သည် အတွေးများကို "အတွေးအာရုံသက်သက်မျှ" ဟု သိမြင်နေခြင်းဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ အတွေးများ၏ သဘာဝကို ပိုင်းခြားသိမြင်ခြင်းဖြစ်သည်။ ၂။ သင်သည် ထိုအတွေးများကို "ဥပဒါန်ခန္ဓာငါးပါး ဖြစ်မှု" အဖြစ် သိမြင်နေသည်။ ဤသည်မှာ ခန္ဓာငါးပါး၏ လက္ခဏာကို သိမြင်နေခြင်းဖြစ်သည်။ ၃။ သင်သည် ထိုဖြစ်စဉ်ကို "သတိနှင့် ဆင်ခြင်" နေသည်။ ဤသည်မှာ သတိပဋ္ဌာန်ဘာဝနာ၏ အဓိကအချက်ဖြစ်သည်။ ဤနည်းဖြင့် သင်သည် အတွေးများကို ရုပ်နာမ်သဘာဝအတိုင်း ဖြစ်ပျက်နေသည့် ဓမ္မအဖြစ် ရှုမြင်နေခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ဤသည်မှာ ဝိပဿနာဘာဝနာ၏ သဘောသဘာဝနှင့် ကိုက်ညီနေပါသည်။ သို့သော် သတိပြုရမည်မှာ သမထနှင့် ဝိပဿနာသည် အမြဲတမ်း ဆက်စပ်နေပြီး တစ်ခုနှင့်တစ်ခု အထောက်အကူပြုနေကြပါသည်။ ဤကဲ့သို့ သတိနှင့် ဆင်ခြင်ခြင်းသည် စိတ်ကို တည်ငြိမ်စေသဖြင့် သမထကိုလည်း ဖြစ်ပေါ်စေပါသည်။ သို့သော် အဓိကရည်ရွယ်ချက်မှာ အမှန်တရားကို သိမြင်ရန်ဖြစ်သောကြောင့် ဝိပဿနာဟု ဆိုနိုင်ပါသည်။