ကြီးမားသောမြေငလျှင်ဘေးကြောင့် လူအများသေးဆုံးကြရသည်။ သေဆုံးသူများထည်းတွင် ကံကောင်းသူ မကောင်းသူ တရားဘာဝနာအားထုတ်သူ မထုတ်သူ ရော၍သေးဆုံးကြရသည်။ကံမကောင်းသူ တရားဘာဝနာအားမထုပ်သူသေသွားရသည်ကနားလည်နိုင်သည်။သို့သော်ကံကောင်းသူ တရားဘာဝနာအားထုပ်သူသေဆုံးရခြင်းအပေါ် ဗုဒ္ဓ၏အယူအဆနှင်တကွသေခြာစွာရှင်းပြပါ

ဤမေးခွန်းသည် သဘာဝဘေးအန္တရာယ်နှင့် ကံ၊ တရားဘာဝနာတို့အကြား ဆက်စပ်မှုကို မေးမြန်းထားပါသည်။ ဗုဒ္ဓဘာသာအမြင်အရ အောက်ပါအတိုင်း ရှင်းပြနိုင်ပါသည်: ၁။ ကံ၏သဘောသဘာဝ - ကံသည် ရှုပ်ထွေးနက်နဲပြီး လူသားတို့အပြည့်အဝ နားလည်ရန် ခက်ခဲပါသည်။ ယခုဘဝတွင် ကောင်းမှုပြုသော်လည်း အတိတ်ကံကြွင်းကျန်နေနိုင်ပါသည်။ ၂။ သံသရာ၏သဘောသဘာဝ - ဗုဒ္ဓဟာ သံသရာသည် ဆင်းရဲဒုက္ခဖြင့် ပြည့်နှက်နေကြောင်း ဟောကြားခဲ့ပါသည်။ မည်သူမဆို သေခြင်းတရားကို ကြုံတွေ့ရမည်ဖြစ်သည်။ ၃။ အနိစ္စသဘောတရား - အရာခပ်သိမ်းသည် မပြီးမြဲ၊ ဖြစ်ပျက်နေကြောင်း နားလည်ရန် အရေးကြီးပါသည်။ သဘာဝဘေးအန္တရာယ်သည် ဤအနိစ္စသဘောကို ပြသနေခြင်းဖြစ်သည်။ ၄။ ဝိပါကနိယာမ - ကံ၏အကျိုးပေးမှုသည် အကြောင်းအချက်များစွာအပေါ် မူတည်နေပါသည်။ တစ်ခါတစ်ရံ စုပေါင်းကံက တစ်ဦးချင်းကံထက် လွှမ်းမိုးနိုင်ပါသည်။ ၅။ ကံ၏အဆင့်ဆင့် - ဂရုကံ၊ အာစဏ္ဏကံ၊ ဗဟုလကံ၊ အာသန္နကံ စသည်ဖြင့် ကံအမျိုးမျိုးရှိပြီး ယင်းတို့က အချိန်အခါအလိုက် အကျိုးပေးနိုင်ပါသည်။ ၆။ တရားဘာဝနာ၏ အကျိုးကျေးဇူး - တရားဘာဝနာသည် စိတ်ငြိမ်းချမ်းမှုနှင့် ဉာဏ်ပညာကို ဖြစ်ပေါ်စေသော်လည်း ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ဘေးအန္တရာယ်မှ ကာကွယ်ပေးခြင်းမဟုတ်ပါ။ နိဂုံးချုပ်အနေဖြင့်၊ ဗုဒ္ဓဘာသာအမြင်အရ သဘာဝဘေးအန္တရာယ်တွင် သေဆုံးရခြင်းသည် ကံ၏ရှုပ်ထွေးသောလုပ်ဆောင်ချက်၊ သံသရာ၏သဘောသဘာဝနှင့် အနိစ္စတရားတို့ကို ထင်ဟပ်စေပါသည်။ တရားဘာဝနာအားထုတ်ခြင်းဖြင့် ဤအခြေအနေကို ပိုမိုလက်ခံနိုင်စွမ်းရှိပြီး၊ စိတ်ဒုက္ခကို လျော့ပါးစေနိုင်ပါသည်။