ဝင်လေနှင့်ထွက်လေဖြစ်သည့်အခိုက်တွင် ဝင်လေရှိနေသည့်အခိုက်ကိုသိနေသည် ။ထိုဝင်လေရပ်တန့်သွားသည့်အချိန် ရပ်သွားသည်ကိုသိနေသည်။ထွက်လေစဖြစ်လာသည်နှင့် ထွက်လေရှိနေသည်ကိုသိသည်။ထိုထွက်လေရပ်သွားသည့်အချိန် ရပ်နေသည်ကိုသိသည်။ထိုသို့ သတိနှင့် သိစိတ်တို့စွဲမြဲစွာဖြင့်ရှု့မှတ်နေချိန် ခြေလက် ခါး ကိုက်ခဲသည့်ဝေဒနာမခံစားရသည်မှာ ဟုတ်ပါသလား။

ဒီမေးခွန်းကတော့ ဝိပဿနာဘာဝနာနဲ့ပတ်သက်တဲ့ မေးခွန်းဖြစ်ပါတယ်။ ဝိပဿနာဘာဝနာရဲ့အဓိကရည်ရွယ်ချက်ကတော့ စိတ်ကိုလက်ရှိပစ္စုပ္ပန်မှာထားဖို့နဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာရဲ့ဖြစ်ပျက်မှုတွေကို သတိနဲ့လေ့လာဖို့ဖြစ်ပါတယ်။ သင်ဖော်ပြထားတဲ့အတိုင်း အသက်ရှူဝင်ထွက်ကို သတိနဲ့မှတ်သားနေတဲ့အခါ စိတ်က လက်ရှိအချိန်မှာပဲရှိနေပါတယ်။ ဒီလိုစိတ်ကို လက်ရှိအချိန်မှာထားနိုင်တဲ့အခါ ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့တခြားဝေဒနာတွေကို သတိမပြုမိတာဟာ ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဝိပဿနာဘာဝနာရဲ့ရည်ရွယ်ချက်က ဝေဒနာတွေကို ဖယ်ရှားဖို့မဟုတ်ပါဘူး။ ဝေဒနာတွေကို သတိနဲ့လက်ခံဖို့နဲ့ နားလည်ဖို့ဖြစ်ပါတယ်။ တကယ်လို့ ခြေလက်ခါးကိုက်ခဲမှုတွေရှိလာရင် အဲဒီဝေဒနာတွေကိုလည်း သတိနဲ့မှတ်သားရမှာဖြစ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် အသက်ရှူဝင်ထွက်ကို သတိနဲ့မှတ်သားနေစဉ်မှာ တခြားဝေဒနာတွေ မခံစားရတာဟာ ဖြစ်နိုင်ပေမယ့် အဲဒါက ဝိပဿနာဘာဝနာရဲ့ရည်ရွယ်ချက်တော့မဟုတ်ပါဘူး။ ဝိပဿနာဘာဝနာရဲ့ရည်ရွယ်ချက်ကတော့ ဝေဒနာအားလုံးကို သတိနဲ့လက်ခံဖို့နဲ့ နားလည်ဖို့ဖြစ်ပါတယ်။