တရားထိုင်နေစဉ် စိတ်သည်ငြိမ်၍နေသောအချိန် ကျယ်လောင်သောအသံကြားလိုက်သည့်အခါ လန့်သွားသည့်သဘောဖြစ်သွားတာဘာကြောင့်လည်း။ဘယ်လိုသဘောကြောင့်လည်း။

ဤသည်မှာ သဘာဝကျသော စိတ်၏တုန့်ပြန်မှုတစ်ခုဖြစ်ပါသည်။ တရားထိုင်နေစဉ် စိတ်သည် ငြိမ်သက်နေသော်လည်း၊ ရုတ်တရက် ကျယ်လောင်သောအသံကြားလိုက်သည့်အခါ လန့်သွားခြင်းမှာ ကိုယ်ခန္ဓာနှင့် စိတ်က အန္တရာယ်ရှိနိုင်သည်ဟု ယူဆသောကြောင့် ဖြစ်ပါသည်။ ဤသို့ဖြစ်ရခြင်းမှာ အကြောင်းရင်းနှစ်ခုရှိပါသည်: ၁။ သတိပဋ္ဌာန်မခိုင်မာသေးခြင်း - တရားထိုင်နေစဉ် သတိပဋ္ဌာန်အားနည်းနေပါက ရုတ်တရက်ဖြစ်ပေါ်လာသော အာရုံများကို လျင်မြန်စွာ သတိဖြင့် မှတ်သားနိုင်စွမ်း မရှိသေးပါ။ ၂။ ဝိပဿနာဉာဏ် မရင့်ကျက်သေးခြင်း - ဝိပဿနာဉာဏ် မရင့်ကျက်သေးပါက ပြင်ပအာရုံများကို ဓမ္မဓိဋ္ဌာန်ကျကျ မြင်နိုင်စွမ်း မရှိသေးပါ။ ထို့ကြောင့် တရားအားထုတ်နေစဉ် ဤကဲ့သို့ဖြစ်ပေါ်လာသော စိတ်၏တုန့်ပြန်မှုများကို သတိဖြင့် ရှုမှတ်ခြင်း၊ လက်ခံခြင်းဖြင့် တဖြည်းဖြည်း ကျော်လွှားနိုင်မည်ဖြစ်ပါသည်။ ဆက်လက်၍ တရားအားထုတ်ခြင်းဖြင့် သတိပဋ္ဌာန်နှင့် ဝိပဿနာဉာဏ်များ ရင့်ကျက်လာပြီး ဤကဲ့သို့သော တုန့်ပြန်မှုများ လျော့နည်းသွားမည်ဖြစ်ပါသည်။