တကယ့်လက်တွေ့သဘောမှာ တရားရချင်လို့ တရားရှု့မှတ်လျှင် ထိုတရားကို လိုချင်နေသည့် တဏှာရှိနေ၍တရားမရနိုင်။သို့သော် တရားရသွားသူသည် ထိုတရားအပေါ်လိုချင်နေသော တဏှာမရှိပဲ ရကြောင်းကိုသာအားထုပ်ခြင်းဖြစ်သည်။ဤအတွေးမှာ မှန်သလား မှားသလား ဝေဖန်ပေးပါ။

ဤမေးခွန်းသည် တရားအားထုတ်ခြင်းနှင့် တဏှာအကြောင်း နက်နဲသောအတွေးခေါ်မှုတစ်ခုဖြစ်ပါသည်။ ဗုဒ္ဓဒဿနအရ ဤအတွေးမှာ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းမှန်ကန်သော်လည်း အချို့အချက်များကို ထပ်မံရှင်းလင်းရန် လိုအပ်ပါသည်။ မှန်ကန်သောအချက်များမှာ: ၁။ တရားရလိုသော တဏှာသည် တရားရရှိရန် အဟန့်အတားဖြစ်နိုင်ပါသည်။ တဏှာသည် ဆင်းရဲဒုက္ခ၏ အကြောင်းရင်းဖြစ်ပြီး၊ နိဗ္ဗာန်ရောက်ရာလမ်းတွင် စွန့်လွှတ်ရမည့်အရာဖြစ်သည်။ ၂။ တရားရသွားသူသည် တရားတရားအပေါ် တဏှာမရှိတော့ဘဲ အမှန်တရားကို သိမြင်လာခြင်းဖြစ်သည်။ သို့သော် ထပ်မံရှင်းလင်းရန်လိုအပ်သောအချက်များမှာ: ၁။ တရားအားထုတ်ရန် ဆန္ဒရှိခြင်းနှင့် တဏှာကို ခွဲခြားသိမြင်ရန် လိုအပ်ပါသည်။ ဆန္ဒသည် ကုသိုလ်ဖြစ်နိုင်ပြီး တရားအားထုတ်ရန် တွန်းအားပေးနိုင်ပါသည်။ ၂။ တရားအားထုတ်သူသည် စတင်အားထုတ်ချိန်တွင် တဏှာရှိနေနိုင်သော်လည်း၊ တဖြည်းဖြည်းလျော့နည်းလာပြီး ဉာဏ်ပညာတိုးပွားလာသည်နှင့်အမျှ တဏှာကင်းစင်လာနိုင်ပါသည်။ ၃။ တရားရရှိခြင်းသည် တဏှာကင်းစင်ခြင်း၏ ရလဒ်ဖြစ်သကဲ့သို့၊ တရားအားထုတ်ခြင်းဖြင့် တဏှာကို ကျော်လွှားနိုင်ခြင်းလည်း ဖြစ်ပါသည်။ အကျဉ်းချုပ်ဆိုရသော် ဤအတွေးသည် အခြေခံအားဖြင့် မှန်ကန်သော်လည်း၊ တရားအားထုတ်ခြင်းနှင့် တဏှာကြားဆက်နွယ်မှုသည် ပိုမိုရှုပ်ထွေးနက်နဲပါသည်။ တရားအားထုတ်သူသည် မိမိ၏စိတ်သဘောထားနှင့် ရည်ရွယ်ချက်ကို သတိဖြင့်လေ့လာပြီး၊ တဖြည်းဖြည်း တဏှာကိုကျော်လွှား၍ ဉာဏ်ပညာတိုးပွားအောင် ကြိုးစားသင့်ပါသည်။