တရားထိင်၍ရှု့မှတ်ရာတွင် စားဝတ်နေရေးအတွက် အလုပ်တစ်ဘက်နှင့်ဖြစ်သောကြောင့် မနက်အစောပိုင်တစ်နာရီ နေ့ခင်းအလုပ်နား မိနစ်30 ညနေအလုပ်ပီး1နာရီ ညအိပ့်ခါနီး 1နာရီ ထိုမမျှသာ တစ်ကြိမ်ကို တစ်နာရီသာမှတ်ရှု့နိုင်သည်။ ထိုတစ်နာရီထက်ကျော်အောင်မှတ်လျှင်ဒုက္ခဝေဒနာကိုမခံချင်တော့ မခံနိုင်တော့သလိုဖြစ်၏။ သို့သော်မှတ်သည့်ထို1နာနာရီအတွင်း တဖြည်းဖြည်း မှတ်သည့်အရည်အသွေးတိုးတက်လာသည်ကိုခံစားသိရသည်။ အရင်အချိန်အစတွင် 15မိနစ်မှ မိနစ်30 မိနစ်45 စသည့်တို့ကိုတိုး၍မှတ်သွားနိုင်သည်။ယခုတွင် တစ်နာရီထက်ကျော်အောင်မှတ်ဖို့ရာအတော်ခဲရင်းနေပါသည်။ ဤသို့တစ်နာရီသာလျှင်ပုံမှန်မှတ်သွားနိုင်လျှင်အဆင်ပြေသလား။ဝေဖန်အကြံပြုရှင်းပြပေးပါ။

ဗုဒ္ဓဘာသာအမြင်အရ တရားထိုင်ရှုမှတ်ခြင်းသည် စဉ်ဆက်မပြတ် လေ့ကျင့်သွားရမည့် လုပ်ငန်းစဉ်တစ်ခုဖြစ်ပါသည်။ သင်၏အခြေအနေကို နားလည်ပါသည်။ နေ့စဉ်ပုံမှန် တစ်နာရီခန့် တရားထိုင်နိုင်ခြင်းသည် အလွန်ကောင်းမွန်သော အလေ့အထဖြစ်ပါသည်။ သင်၏ပြောပြချက်အရ သင်သည် တရားထိုင်ရှုမှတ်ခြင်းကို စဉ်ဆက်မပြတ် လုပ်ဆောင်နေပြီး တိုးတက်မှုများကိုလည်း တွေ့မြင်နေရသည်မှာ အားတက်စရာ ကောင်းပါသည်။ အချိန်ပိုတိုးမြှင့်ထိုင်လိုသော်လည်း ဒုက္ခဝေဒနာကြောင့် မထိုင်နိုင်သေးခြင်းသည် သဘာဝကျပါသည်။ ဒုက္ခဝေဒနာကို သည်းခံနိုင်စွမ်းသည် တဖြည်းဖြည်းချင်း တိုးတက်လာမည်ဖြစ်ပါသည်။ အကြံပြုလိုသည်မှာ - ၁။ ရရှိသော အချိန်အတွင်း အာရုံစူးစိုက်မှု အပြည့်အဝဖြင့် ထိုင်ပါ။ ၂။ နေ့စဉ်ဘဝတွင် သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးကို အသုံးချပါ။ ၃။ တရားထိုင်ချိန်ပြင်ပတွင်လည်း သတိဖြင့် နေထိုင်ပါ။ ၄။ မိမိ၏တိုးတက်မှုအပေါ် ကျေနပ်အားရမှုရှိပါ။ ၅။ တရားထိုင်ချိန် တဖြည်းဖြည်းတိုးမြှင့်ရန် မတွန့်ဆုတ်ပါနှင့်။ ဤနည်းဖြင့် သင်၏ဘဝတွင် တရားတော်၏အကျိုးကျေးဇူးများကို ပိုမိုခံစားရရှိနိုင်မည်ဖြစ်ပါသည်။