ခြေ လက် ခါး အခြားသောအတွေးများဝင်လာသည့်အခါ ဥပမာ နာလျှင်နာမှန်းသိပါသည်။တွေးရင်တွေမှန်သိလိုက်ပါသည်။သို့သော်မိမိစိတ်က ဝင်လေနှင့်ထွက်ကိုသာပြန်ရောက်၍ ပထမပြောခဲ့သည့်အတိုင်းပြန်လည်ရှု့မှတ်နေပါသည်။ထိုသို့ဖြစ်ခြင်းကိုမည်သို့ ဝေဖန်မည်နည်း။

ဤသည်မှာ ဝိပဿနာဘာဝနာ၏ သဘာဝပင်ဖြစ်ပါသည်။ သင်၏တွေ့ကြုံမှုသည် ကောင်းမွန်သော လမ်းကြောင်းပေါ်တွင် ရှိနေသည်ဟု ဆိုနိုင်ပါသည်။ ဝိပဿနာဘာဝနာ၏ အဓိကရည်ရွယ်ချက်မှာ သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးကို ပွားများခြင်းဖြစ်ပါသည်။ ထိုလေးပါးမှာ ကာယာနုပဿနာ (ကိုယ်ကို ရှုမှတ်ခြင်း)၊ ဝေဒနာနုပဿနာ (ခံစားမှုကို ရှုမှတ်ခြင်း)၊ စိတ္တာနုပဿနာ (စိတ်ကို ရှုမှတ်ခြင်း)၊ နှင့် ဓမ္မာနုပဿနာ (သဘာဝတရားများကို ရှုမှတ်ခြင်း) တို့ဖြစ်ပါသည်။ သင်ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း၊ ခြေ၊ လက်၊ ခါး စသည့် ကိုယ်ခန္ဓာအစိတ်အပိုင်းများ၏ ခံစားမှုများကို သတိပြုမိခြင်းသည် ကာယာနုပဿနာနှင့် ဝေဒနာနုပဿနာတို့ကို လေ့ကျင့်နေခြင်းဖြစ်ပါသည်။ ထို့နောက် အတွေးအခေါ်များ ဝင်လာသည်ကို သတိပြုမိခြင်းသည် စိတ္တာနုပဿနာကို လေ့ကျင့်နေခြင်းဖြစ်ပါသည်။ သင့်စိတ်က အသက်ရှူခြင်းသို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိသွားခြင်းသည် ကောင်းမွန်သောလက္ခဏာဖြစ်ပါသည်။ ဤသည်မှာ သင့်စိတ်က မူလအာရုံဖြစ်သော အသက်ရှူခြင်းသို့ ပြန်လည်စူးစိုက်နိုင်စွမ်းရှိကြောင်း ပြသနေခြင်းဖြစ်ပါသည်။ ဤသည်မှာ သတိ (mindfulness) နှင့် သမာဓိ (concentration) တို့ တိုးတက်လာနေကြောင်း ညွှန်ပြနေခြင်းဖြစ်ပါသည်။ ဆက်လက်၍ ဘာဝနာပွားများရာတွင် အောက်ပါအချက်များကို သတိပြုသင့်ပါသည်: 1. မည်သည့်အတွေးအခေါ်၊ ခံစားချက်၊ သို့မဟုတ် အာရုံများ ပေါ်လာသည်ဖြစ်စေ ၎င်းတို့ကို လက်ခံ၍ ရိုးရိုးသာမန် ရှုမှတ်ပါ။ 2. မည်သည့်အရာကိုမျှ တွန်းလှန်ခြင်း သို့မဟုတ် စွဲလမ်းခြင်း မပြုပါနှင့်။ 3. သင့်စိတ်က အသက်ရှူခြင်းသို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိလာသည့်အခါ ထိုအခြေအနေကို ဆက်လက်ထိန်းသိမ်းပါ။ 4. စိတ်ရှည်သည်းခံပါ။ ဤဖြစ်စဉ်သည် သဘာဝကျပြီး အချိန်ယူရပါသည်။ ဤကဲ့သို့ ဆက်လက်လေ့ကျင့်ခြင်းဖြင့် သင်သည် ပိုမိုနက်ရှိုင်းသော သတိနှင့် ဉာဏ်ပညာရရှိလာမည်ဖြစ်ပြီး၊ ဒုက္ခဆင်းရဲများမှ ပိုမိုလွတ်မြောက်လာမည်ဖြစ်ပါသည်။