ထိုသိုရှု့မှတ်နေချိန်တွင် ဝင်လေမရှိတော့ဘူး ဝင်လေပျက်သွားပီဟုသိပီး ထွက်လေဖြစ်လာသည့်အခါ ထွက်လေအပေါ်စိတ်ဖြစ်နေသည်။ဆိုလိုသည်မှာ ထွက်လေသည် ဝင်လေပျက်စီးပီးမှဖြစ်လာတဲ့သဘောနှစ်မျိုးကို စိတ်က တစ်ပြိုင်နက်သိနေသလိုဖြစ်သည်။မည်သို့ဝေဖန်မည်နည်း။

ဤသည်မှာ ဝိပဿနာဘာဝနာ ကျင့်စဉ်တွင် တွေ့ကြုံရတတ်သော အတွေ့အကြုံ တစ်ခုဖြစ်ပါသည်။ သင်၏ သတိသည် ပို၍ ထက်မြက်လာသောကြောင့် အသက်ရှူခြင်းလုပ်ငန်းစဉ်၏ အသေးစိတ်အချက်များကို သတိပြုမိလာခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ဤအခြေအနေတွင် အကြံပြုလိုသည်မှာ: ၁။ ဝင်လေ၊ ထွက်လေ၏ သဘာဝကို ရိုးရိုးလေး သတိထားရှုမှတ်ပါ။ အသေးစိတ် ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာခြင်းမပြုဘဲ၊ ဖြစ်ပေါ်လာသည့်အတိုင်း လက်ခံရှုမှတ်ပါ။ ၂။ အသက်ရှူခြင်းကို ပုံမှန်အတိုင်း ဆက်လက်လုပ်ဆောင်ပါ။ ပြောင်းလဲအားထုတ်ရန် မလိုပါ။ ၃။ သင်၏ သတိကို အသက်ရှူခြင်း၏ ပုံမှန်လှုပ်ရှားမှုအပေါ် ဆက်လက်ထားရှိပါ။ ဝင်လေ၊ ထွက်လေ ၏ သဘာဝအတိုင်း ရိုးရိုးလေး သတိပြုနေပါ။ ၄။ သင်၏ တွေ့ကြုံမှုကို မကြာခဏ ဆရာသမားနှင့် တိုင်ပင်ဆွေးနွေးပါ။ ၎င်းတို့က သင့်လျော်သော လမ်းညွှန်မှုပေးနိုင်ပါလိမ့်မည်။ အဓိကအချက်မှာ သတိဖြင့် ရိုးရိုးလေး ရှုမှတ်နေခြင်းဖြစ်ပါသည်။ စိတ်ကို အလွန်အမင်း အသေးစိတ်ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်ပါ။ ဤနည်းဖြင့် သင်၏ ဝိပဿနာဘာဝနာ ကျင့်စဉ် ဆက်လက်တိုးတက်လာမည် ဖြစ်ပါသည်။