လူတစ်ယောက် ဗေဒင် လက္ခဏာစသော ပညာရပ်များအပေါ် အလွန်ယုံကြည်၍ ဒီလက္ခဏာပါသောကြောင့် ဒီလိုဖြစ်ရတာပါဟု ယူစွဲမှု အားကြီးသောသူသည် အကုသိုလ်မနောကံဖြစ်ကြသည့် အဘိဇ္ဈာ, ဗျာပါဒ,မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ ဆိုသည့် မိစ္ဆာဒိဌိလား။

ဤမေးခွန်းသည် အလွန်ကောင်းသော မေးခွန်းဖြစ်ပါသည်။ ဗုဒ္ဓဘာသာအမြင်အရ ဗေဒင်၊ လက္ခဏာ စသည့် ပညာရပ်များအပေါ် အလွန်အမင်း ယုံကြည်မှုနှင့် စွဲလမ်းမှုသည် မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ (မှားယွင်းသော အယူအဆ) ဟု သတ်မှတ်နိုင်ပါသည်။ ဗုဒ္ဓဟောကြားခဲ့သော တရားတော်များတွင် ကံ-ကံ၏အကျိုးကို အဓိကထား၍ သွန်သင်ထားပါသည်။ မိမိပြုလုပ်သော ကောင်းမှု၊ မကောင်းမှုများ၏ အကျိုးဆက်ကြောင့်သာ အကျိုးရလဒ်များ ဖြစ်ပေါ်လာသည်ဟု ယုံကြည်ရမည်ဖြစ်သည်။ လက္ခဏာ သို့မဟုတ် ဗေဒင်ကဲ့သို့သော ပြင်ပအကြောင်းတရားများကြောင့် မိမိ၏ဘဝဖြစ်ရပ်များ ဖြစ်ပေါ်လာသည်ဟု အလွန်အမင်း ယုံကြည်ခြင်းသည် ကံ-ကံ၏အကျိုးကို လျစ်လျူရှုရာ ရောက်ပြီး၊ မိမိ၏တာဝန်ယူမှုကို လျော့နည်းစေနိုင်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် ထိုကဲ့သို့ အလွန်အမင်း စွဲလမ်းယုံကြည်မှုသည် မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိဟု ဆိုနိုင်ပါသည်။ သို့သော် ဤအချက်က ထိုပညာရပ်များကို လုံးဝ ပယ်ရမည်ဟု မဆိုလိုပါ။ ယင်းတို့ကို လမ်းညွှန်မှုတစ်ခုအနေဖြင့် အသုံးပြုနိုင်သော်လည်း၊ မိမိ၏ကံကြမ္မာကို ဆုံးဖြတ်သည့် တစ်ခုတည်းသော အကြောင်းရင်းအဖြစ် မယူဆသင့်ပါ။ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်များအနေဖြင့် ကိုယ်ကျင့်တရားကောင်းမွန်စွာ နေထိုင်ခြင်း၊ ကုသိုလ်ကောင်းမှုများ ပြုလုပ်ခြင်းဖြင့် မိမိဘဝကို ပိုမိုကောင်းမွန်အောင် ပြုပြင်နိုင်ကြောင်း နားလည်သင့်ပါသည်။