ထုံဆေးမရှိချိန်တွင် ဒုက္ခဝေဒနာခံစားရသည်။ထုံဆေးရှိနေချိန်တွင် ဥပက္ခါဝေဒနာခံစားရသည်။ထုံဆေးရှိနေသော်လည်း ကာယအကြည်ရုပ်ရှိနေသည်ဟုဆိုသည်။ထုံဆေးသည် ခံစားမှုကိုလျော့နည်းစေသည်ဟုဆုထားသောကြောင့် ထုံဆေးသည် ဥပက္ခါဝေဒနာဖြစ်စေရန်မည်သို့မည်ပုံ လုပ်ဆောင်နေသနည်း။

ဤမေးခွန်းသည် ဗုဒ္ဓဘာသာအမြင်အရ ဝေဒနာနှင့် ရုပ်တရားများအကြောင်း နက်နဲသော အကြောင်းအရာဖြစ်ပါသည်။ ထုံဆေးသည် ကိုယ်ခန္ဓာ၏ အာရုံခံစားမှုစနစ်ကို ယာယီအားဖြင့် ပိတ်ဆို့စေပါသည်။ သို့သော် ကာယအကြည်ရုပ်ကိုမူ မပျက်စီးစေပါ။ ထုံဆေးက ဆဲလ်များ၏ လုပ်ဆောင်ချက်ကိုသာ ယာယီရပ်တန့်စေခြင်းဖြစ်သည်။ ဗုဒ္ဓဘာသာအဆိုအရ ဝေဒနာသည် စိတ်ဖြစ်စဉ်တစ်ခုဖြစ်ပြီး၊ ကာယအကြည်ရုပ်သည် ရုပ်တရားဖြစ်ပါသည်။ ထုံဆေးက ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အာရုံခံစားမှုကို ယာယီပိတ်ဆို့သော်လည်း၊ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ခံစားမှုဖြစ်သော ဥပေက္ခာဝေဒနာကို မပိတ်ဆို့နိုင်ပါ။ ထို့ကြောင့် ထုံဆေးသည် ဒုက္ခဝေဒနာကို လျော့နည်းစေသော်လည်း၊ ဥပေက္ခာဝေဒနာကို ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်ခြင်းဖြစ်ပါသည်။ ဤသည်မှာ ရုပ်နှင့်နာမ်တရားတို့၏ ဆက်စပ်မှု၊ သဘာဝတရားများ၏ အပြန်အလှန်အမှီသဟဲပြုမှုကို ပြသနေခြင်းဖြစ်ပါသည်။