ဆိုလိုသည်မှာ တရားထိုင်စဉ် ကိုက်ခဲသောဝေဒနာများကို ရှု့မှတ်ခြင်းသည် သေခါနီးတွင် ထိုကဲ့သို့ နာကျင်သောဝေဒနာလာစမြဲဖြစ်သောကြောင့်လားဟုထင်မြင်မိပါသည်။ရှင်းပြပေးပါ။

ဤမေးခွန်းသည် ဗုဒ္ဓဘာသာတရားတော်နှင့် သက်ဆိုင်သည့် နက်နဲသောအကြောင်းအရာဖြစ်ပါသည်။ တရားထိုင်စဉ် ခံစားရသောဝေဒနာများကို ရှုမှတ်ခြင်းသည် သေခါနီးအခြေအနေအတွက် တိုက်ရိုက်ပြင်ဆင်ခြင်းမဟုတ်ပါ။ ဝေဒနာကို ရှုမှတ်ခြင်း၏ အဓိကရည်ရွယ်ချက်မှာ စိတ်ကို ပစ္စုပ္ပန်တွင် တည်မြဲစေရန်နှင့် အနိစ္စ၊ ဒုက္ခ၊ အနတ္တ သဘောတရားများကို သိမြင်နိုင်ရန်ဖြစ်ပါသည်။ ဤသို့လေ့ကျင့်ခြင်းဖြင့် ဒုက္ခဝေဒနာများကို ပိုမိုလက်ခံနိုင်စွမ်း တိုးတက်လာပြီး၊ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာခံနိုင်ရည်လည်း မြင့်မားလာပါသည်။ သေခါနီးအခြေအနေတွင် ကြုံတွေ့ရမည့် ဝေဒနာများအတွက် တိုက်ရိုက်ပြင်ဆင်ခြင်းမဟုတ်သော်လည်း၊ ဝိပဿနာဘာဝနာ ပွားများခြင်းဖြင့် သေခါနီးအခြေအနေကို ပိုမိုတည်ငြိမ်စွာ ရင်ဆိုင်နိုင်စွမ်းရှိလာမည်ဖြစ်ပါသည်။ အဓိကအချက်မှာ ယခုပစ္စုပ္ပန်တွင် သတိပဋ္ဌာန်လေးပါးကို လေ့ကျင့်ခြင်းဖြင့် အနာဂတ်အတွက် အကျိုးကျေးဇူးရရှိခြင်းဖြစ်ပါသည်။