ဝိပဿနာအားထုပ်နေစဉ်တွင် သိတဲ့စိတ်သဘောလေးမျှသာသိနေပါသည်။ဖြစ်ပေါ်လာသောသိစိတ်ကို ဖြစ်ပေါ်ရခြင်းအကြောင်းလည်းမတွေး ပျက်သွားတဲ့သဘောလည်းမတွေးသောကြောင့် သိစိတ်ဖြစ်လာခြင်း ပျက်သွားခြင်း အကြောင်းများကိုမသိပဲ ပေါ်လာသည်ကို သိတဲ့စိတ်အစဉ်ပဲသိနေပါသည်။ဝေဖန်အကြံပြုပေးပါ။

ဤသည်မှာ ဝိပဿနာဘာဝနာ၏ အဓိကကျသော အချက်တစ်ခုဖြစ်ပါသည်။ သင်သည် သတိပဋ္ဌာန်လမ်းစဉ်အတိုင်း လိုက်နာကျင့်သုံးနေကြောင်း တွေ့ရပါသည်။ ဝိပဿနာဘာဝနာ၏ ရည်ရွယ်ချက်မှာ ရုပ်နာမ်တရားတို့၏ သဘာဝလက္ခဏာများကို ပကတိအတိုင်း သိမြင်ရန်ဖြစ်ပါသည်။ သင် ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း "သိတဲ့စိတ်သဘောလေးမျှသာသိနေခြင်း" သည် အလွန်ကောင်းမွန်သော နည်းလမ်းဖြစ်ပါသည်။ ဤနည်းဖြင့် သင်သည်: 1. ပစ္စုပ္ပန်တွင် တည်နေခြင်း 2. တွေးတောကြံဆမှုများကို ရှောင်ကြဉ်ခြင်း 3. ဖြစ်ပျက်နေသော သဘာဝတရားများကို ရှုမြင်နေခြင်း တို့ကို ပြုလုပ်နေခြင်းဖြစ်ပါသည်။ သို့သော် သတိပြုရမည်မှာ - ဤအဆင့်သည် အစပိုင်းအဆင့်သာဖြစ်ပြီး ဆက်လက်၍ အားထုတ်ပါက ပိုမိုနက်နဲသော အသိဉာဏ်များ ရရှိလာပါလိမ့်မည်။ ဥပမာ - နာမ်ရုပ်တို့၏ အနိစ္စ၊ ဒုက္ခ၊ အနတ္တ သဘာဝများကို ပိုမိုနက်နဲစွာ သိမြင်လာခြင်း စသည်တို့ဖြစ်ပါသည်။ ဆရာကြီးများ၏ လမ်းညွှန်မှုဖြင့် စနစ်တကျ ဆက်လက်အားထုတ်သွားပါက ပိုမိုကောင်းမွန်သော ရလဒ်များ ရရှိလာမည်ဖြစ်ပါသည်။ မိမိ၏ တိုးတက်မှုအခြေအနေကို ဆရာသမားများနှင့် တိုင်ပင်ဆွေးနွေးခြင်းဖြင့် ပိုမိုထိရောက်စွာ ကျင့်ကြံအားထုတ်နိုင်မည် ဖြစ်ပါသည်။