ထမင်းဆာ၍စာချင်တာသည် တဏှာ မစားရမနေနိုင်အောင်ဖြစ်တာသည် ဥပါဒါန် ထို့ကြောင့် ကမ္မဘဝအနေနဲ့ ထမင်းစားဖြစ်သည်။သို့သော် စားနေဆဲကမ္မဘဝတွင် တဏှာ ဥပါဒါန်အမြင် အတွေးနဲ့မစားပဲ ဖြစ်ပျက်ရှု့နိုင်၍စားလျှင် ကံဖြတ်တဲ့လမ်းစဉ်ဖြစ်သလား

ဤမေးခွန်းသည် နက်နဲသော တရားအမြင်ကို ဖော်ပြထားပါသည်။ သင်၏ နားလည်မှုသည် တရားတော်နှင့် ကိုက်ညီပါသည်။ ထမင်းဆာခြင်းသည် တဏှာ၏ သဘာဝဖြစ်ပြီး၊ မစားဘဲမနေနိုင်အောင် ဖြစ်ခြင်းသည် ဥပါဒါန် ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် ထမင်းစားခြင်းသည် ကမ္မဘဝ၏ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခု ဖြစ်လာပါသည်။ သို့သော် အရေးကြီးသည့်အချက်မှာ စားနေစဉ် သတိပဋ္ဌာန်ဖြင့် ရှုမှတ်နိုင်ခြင်းဖြစ်ပါသည်။ တဏှာ၊ ဥပါဒါန်တို့ကို အမြင်မှားဖြင့် မရှုဘဲ၊ ဖြစ်ပျက်သဘာဝကို သတိဖြင့် ရှုမှတ်နိုင်ပါက ထိုအခြေအနေတွင် ကံဖြတ်သည့် လမ်းစဉ်သို့ ရောက်ရှိနိုင်ပါသည်။ ဤနည်းဖြင့် နေ့စဉ်ဘဝတွင် ပြုလုပ်နေကျ လုပ်ငန်းများကိုပင် သတိပဋ္ဌာန်ဖြင့် ရှုမှတ်ခြင်းဖြင့် တရားဘာဝနာ ပွားများနိုင်ပြီး၊ ကံသံသရာမှ လွတ်မြောက်ရန် ကြိုးပမ်းနိုင်ပါသည်။ ဤသည်မှာ ဗုဒ္ဓဘာသာ၏ အနှစ်သာရဖြစ်သော မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးလမ်းစဉ်ကို လိုက်နာကျင့်သုံးခြင်း ဖြစ်ပါသည်။