ဝင်လေထွက်လေတစ်ခုထည်းအပေါ်၌ ထိသိ စိတ်ကိုရှု့မှတ်ခြင်းသည် ဝိပဿနာ ဟုတ်တယ်မလား။

ဝင်လေထွက်လေအပေါ် အာရုံစိုက်၍ သတိပြုရှုမှတ်ခြင်းသည် ဝိပဿနာဘာဝနာ၏ အစပိုင်းအဆင့်တစ်ခုဖြစ်ပါသည်။ ၎င်းသည် စိတ်ကိုတည်ငြိမ်စေရန် အထောက်အကူပြုသော်လည်း ဝိပဿနာ၏ အဓိကရည်ရွယ်ချက်မှာ ခန္ဓာကိုယ်နှင့်စိတ်၏ သဘာဝလက္ခဏာများကို နားလည်သဘောပေါက်ရန်ဖြစ်ပါသည်။ စစ်မှန်သော ဝိပဿနာဘာဝနာတွင် အနိစ္စ (မမြဲခြင်း)၊ ဒုက္ခ (ဆင်းရဲခြင်း)၊ အနတ္တ (အတ္တမရှိခြင်း) စသည့် သဘာဝလက္ခဏာများကို ရှုမှတ်သုံးသပ်ရပါသည်။ ထို့ကြောင့် ဝင်လေထွက်လေကို စတင်အာရုံပြုပြီးနောက် ၎င်း၏ ပြောင်းလဲနေသော သဘာဝကိုလည်း သတိပြုရှုမှတ်ရပါမည်။ ဤနည်းဖြင့် ရုပ်နာမ်တရားတို့၏ မမြဲခြင်းသဘာဝကို သိမြင်လာနိုင်ပြီး၊ ဆက်လက်၍ ဒုက္ခနှင့် အနတ္တသဘာဝများကိုပါ ထိုးထွင်းသိမြင်နိုင်မည်ဖြစ်ပါသည်။ ဤသို့ဖြင့် စစ်မှန်သော ဝိပဿနာဉာဏ် ဖြစ်ထွန်းလာနိုင်ပါသည်။