ရှူသွင်းရှူထုပ်သည့်စိတ်ကိုသိမှတ်ခြင်းသည်အာနာပါနသတိမဖြစ်ပဲလမ်းလွဲသွားမည်စိုး၍ဖြစ်ပါသည်။ထနု့ကြောင့် ရှူသွင်းရှူထုပ်သည့်စိတ်ကိုသိမှတ်ရှူ့ပွားခြင်း၏ ကောင်းကျိုးဆိုးကျိုးကို အကြောင်းအကျိုးနှင့်တကွရှင်းပြပါ။

ဤမေးခွန်းသည် အာနာပါနဿတိ ဘာဝနာနှင့် ပတ်သက်သော အရေးကြီးသော မေးခွန်းဖြစ်ပါသည်။ အာနာပါနဿတိ ဘာဝနာ၏ အဓိက ရည်ရွယ်ချက်မှာ ဝင်လေထွက်လေကို သတိဖြင့် မှတ်သားရန်ဖြစ်ပါသည်။ သို့သော် ရှူသွင်းရှူထုတ်သည့် စိတ်ကိုသိမှတ်ခြင်းသည်လည်း အကျိုးရှိနိုင်ပါသည်။ ကောင်းကျိုးများ: ၁။ စိတ်၏လှုပ်ရှားမှုကို ပိုမိုသတိပြုမိစေသည်။ ၂။ စိတ်ကို ပစ္စုပ္ပန်တွင် တည်ငြိမ်စေသည်။ ၃။ စိတ်နှင့်ကိုယ်၏ ဆက်စပ်မှုကို နားလည်စေသည်။ ဆိုးကျိုးများ: ၁။ အာနာပါနဿတိ၏ အဓိက အာရုံဖြစ်သော အသက်ရှူခြင်းမှ အာရုံလွဲသွားနိုင်သည်။ ၂။ စိတ်ကို အလွန်အကျွံ စိစစ်လေ့လာခြင်းဖြင့် သဘာဝကျကျ မရှိနိုင်ပါ။ အကြောင်းအကျိုး: ရှူသွင်းရှူထုတ်သည့် စိတ်ကို သိမှတ်ခြင်းသည် ကိုယ်စိတ်နှစ်ပါး၏ အပြန်အလှန် ဆက်စပ်မှုကို ပိုမိုနက်နဲစွာ နားလည်စေပါသည်။ သို့သော် ဗုဒ္ဓ၏ မူလသင်ကြားမှုဖြစ်သော အသက်ရှူခြင်းကိုသာ အဓိကထား၍ အာရုံပြုသင့်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် ရှူသွင်းရှူထုတ်သည့် စိတ်ကို သိမှတ်ခြင်းကို အပိုဆောင်း လေ့ကျင့်ခန်းအဖြစ်သာ သုံးသင့်ပြီး၊ အဓိက အာနာပါနဿတိ ဘာဝနာမှ မသွေဖယ်သင့်ပါ။