ဆေးထိုးထားသော်လည်း သတိစိတ်ရှိနေသေးသ၍ ဖဿနှင့် ဝေဒနာတို့ ဖြစ်ပေါ်နိုင်ပါသည်။ သို့သော် ထိုအခြေအနေတွင် ဖဿနှင့် ဝေဒနာတို့၏ ပြင်းထန်မှုမှာ လျော့နည်းနေနိုင်ပါသည် ဆိုသောကြောင့် ထုံဆေးကြောင့် ဖဿ၏ပြင်းထန်မှုမှာ လျော့နည်းနိုင်သည်ဟုဆိုလိုသလား။ဖဿပြင်းထန်မှုလျော့လျှင်ဝေဒနာလျော့နည်းသည်ဟုမှတ်သားဖူးပါသည်။

ဟုတ်ကဲ့၊ သင်၏နားလည်မှုမှန်ကန်ပါသည်။ ဗုဒ္ဓဒဿနအရ ဖဿနှင့်ဝေဒနာသည် အမြဲတမ်းဆက်စပ်နေပါသည်။ ထုံဆေးကဲ့သို့သော ပြင်ပအကြောင်းတရားများက ဖဿ၏ပြင်းထန်မှုကို လျှော့ချနိုင်ပါသည်။ ထိုအခါ ဖဿနှင့်ဆက်စပ်နေသော ဝေဒနာသည်လည်း လျော့နည်းသွားပါသည်။ သို့သော် သတိရှိရန်မှာ ဆေးထိုးထားသော်လည်း စိတ်သိစိတ်ရှိနေသ၍ ဖဿနှင့်ဝေဒနာတို့ လုံးဝပျောက်ကင်းသွားခြင်းမဟုတ်ပါ။ ၎င်းတို့၏ပြင်းထန်မှုသာ လျော့နည်းသွားခြင်းဖြစ်ပါသည်။ ဤအချက်သည် ဗုဒ္ဓဒဿနရှု့ထောင့်မှ ကြည့်လျှင် အရေးကြီးပါသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ကျွန်ုပ်တို့သည် မည်သည့်အခြေအနေတွင်မဆို သတိဖြင့် ဖဿနှင့်ဝေဒနာတို့ကို လေ့လာနိုင်ပြီး၊ ထိုမှတစ်ဆင့် ဒုက္ခသစ္စာကို ပိုမိုနားလည်နိုင်မည်ဖြစ်သောကြောင့်ပင်ဖြစ်ပါသည်။