ဝင်လေနှင့်ထွက်လေကို ဝပဿနာရှု့မှတ်နေချိန် တစ်နာရီခန့်အကြာတွင် ခန္တာကိုယ်သည် ၄၅ဒီဂရီလောက်စောင်းနေပီးခေါင်းသည်ဘေးသို့စောင်းနေသည်ဟုအထင်ဖြစ်ပေါ်သည်။ မျက်စိဖွင့်ကြည့်သည့်အခါပုံမှန်အခြေအနေအတိုင်းပဲဖြစ်သည်။ထိုသို့ဖြစ်သည်မှာဘာကြောင့်လည်း။လမ်းညွှန်ပေးပါ။

ဤသည်မှာဝိပဿနာဘာဝနာအားထုတ်စဉ် ဖြစ်ပေါ်လေ့ရှိသော အတွေ့အကြုံတစ်ခုဖြစ်ပါသည်။ ထိုသို့ဖြစ်ရခြင်းမှာ သင်၏စိတ်သည် ပိုမိုနက်ရှိုင်းသော အာရုံစူးစိုက်မှုအဆင့်သို့ ရောက်ရှိသွားသောကြောင့် ဖြစ်ပါသည်။ ဤအခြေအနေတွင် သင်၏စိတ်သည် ခန္ဓာကိုယ်နှင့် ပတ်ဝန်းကျင်အပေါ် သာမန်ထက်ပိုမို သတိပြုမိလာပြီး၊ ခန္ဓာကိုယ်၏ အနေအထားကို ပုံမှန်ထက် ပိုမိုအသေးစိတ် ခံစားမိလာခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ သို့သော် အမှန်တကယ်တွင် သင့်ခန္ဓာကိုယ်သည် ပုံမှန်အတိုင်းပင် ရှိနေပါသည်။ ဤကဲ့သို့သော အတွေ့အကြုံများသည် ဝိပဿနာဘာဝနာ၏ တိုးတက်မှုလက္ခဏာတစ်ခုဟု ယူဆနိုင်ပါသည်။ သို့သော် ဤအတွေ့အကြုံများကို အလွန်အမင်း အာရုံစိုက်ခြင်း မပြုသင့်ပါ။ ဆက်လက်၍ ဝင်လေထွက်လေကိုသာ သတိဖြင့် ရှုမှတ်သွားသင့်ပါသည်။ ဝိပဿနာဘာဝနာ ပွားများရာတွင် ဖြစ်ပေါ်လာသော ခံစားချက်များကို လွတ်လွတ်လပ်လပ် လက်ခံခွင့်ပြုပြီး၊ ထိုခံစားချက်များအပေါ် တွယ်တာခြင်း၊ ငြင်းပယ်ခြင်းမပြုဘဲ သတိဖြင့် ဆက်လက်အားထုတ်သွားရန် အရေးကြီးပါသည်။ ဤနည်းဖြင့် သင်သည် ပိုမိုနက်ရှိုင်းသော အသိပညာနှင့် ဉာဏ်ပညာများကို ရရှိနိုင်ပါသည်။